Toen ik 2,5 jaar oud was, was ik blijkbaar al zo bijdehand, dat mijn ouders zeiden dat ik later maar advocaat moest worden. Op de middelbare school besloot ik zelf ook rechten te gaan studeren aan de Universiteit van Utrecht. Een beslissing waar ik sindsdien nog iedere dag achter sta. In 2012 werd ik als advocaat beëdigd en vanaf toen zijn de toga en ik onafscheidelijk geweest.

Ik heb mij gespecialiseerd in het strafrecht, jeugdrecht en het familierecht. Drie afzonderlijke rechtsgebieden, die elkaar vaker doorkruisen dan je misschien zou denken, en daardoor de perfecte combinatie vormen. Ik sta cliënten bij die worden verdacht van een strafbaar feit (zowel minderjarigen als volwassenen), die in een instelling voor gesloten jeugdhulp worden/zijn geplaatst en cliënten met familierechtelijke problemen, zoals bijvoorbeeld een ondertoezichtstelling, erkenning, gezag en omgang).

Ik reis het hele land door: van politiebureau naar de rechtbank en dan weer naar een gesloten jeugdinrichting. Steeds met hetzelfde doel: een zo goed mogelijk resultaat bereiken voor mijn cliënt. Vrijwel iedere dag gebeurt er iets onverwachts en gaat mijn planning overboord. Maar dat maakt het nou juist zo interessant en uitdagend. En daarom houd ik nog iedere dag van mijn werk.

Ik sta naast mijn cliënt, omdat ik wil dat de cliënt zich gehoord voelt. Ik ben niet alleen bereikbaar, maar ook toegankelijk. Van mij zullen cliënten geen onbegrijpelijke juridische taal horen. Ik ben eerlijk, duidelijk en (heel) direct, maar daardoor weten mijn cliënten precies waar ze aan toe zijn. En als de cliënt (juridisch) aangevallen wordt, dan ben ik daar om ze te verdedigen. Ik vecht voor mijn cliënten en sla spijkers met koppen, want niet iedereen heeft de luxe van een tweede kans. Daarom is het beter om gelijk de eerste keer raak te schieten.

Creatieve oplossingen zoeken vind ik leuk. Ik bewandel niet standaard het meest voor de hand liggende pad, dat tot één winnaar leidt. Een alternatieve route kan soms meerdere winnaars hebben. En als bekend is dat de tegenpartij zijn doel niet gaat missen, dan kan het doel soms toch bereikt worden door het hele speelbord te verplaatsen. Kortom: niets is zwart-wit, behalve mijn toga.

Ik heb in het rechtsgebiedenregister van de Nederlandse Orde van Advocaten de volgende rechtsgebieden geregistreerd:

• Strafrecht
• Jeugdrecht (jeugdciviel en jeugdstrafrecht)
• Personen- en familierecht:
  • Jeugdbeschermingsrecht
  • Ouderschap en erkenning
  • Omgangsregelingen

Deze registratie in het rechtsgebiedenregister verplicht mij elk kalenderjaar volgens de normen van de Nederlandse orde van advocaten tien opleidingspunten te behalen op ieder geregistreerd rechtsgebied. Hiermee blijft specialisatie van mij als advocaat gewaarborgd.